Cerita Rakyat Desa Bandaralim

Desa ing daerah Ponorogo, sing mapan ana ing daerah Jawa Timur. Desa iki diarani Desa Bndaralim. Kepriye ceritane kok desa iki bisa diarani Desa Bandaralim? Ing kene aku bakal mbabar cerita rakyat sing ana ing Desa Bandaralim.

            Ing Desa Bandaralim iki, ceritane ana kyai sing khusyuk anggone ngibadah. Kyai kuwi mau diarani kyai alim dening para masyarakat desa. Nah, sawijining dina kyai alim lagin sholat, ing kana kyai alim katon banget olehe nduweni kepinteran. Kapinterane ora bia ditiru marang wong liya. Saengga kyai alim terkenal dadi wong sing ora sembarangan uwong. Nanging dadi wong sing nduweni kasektian.

            Salahsawijine conto kepinterane kyai alim yaiku, kyai alim bisa shola ting ndhuwur godhong gedhang sing iseh cementhel ing wit kang iseh ngadhek. Sapa maneh sing isa shola ting ndhuwur godhong gedhang kaya mangkono kuwi liyane kyai alim. Ing kasunyatane, sing jenenge wit gedhang iku ketendhang sithik wae bisa langsung ambruk. Lha iki malah godhonge ditumpaki, ndak ya malah langsung semplah. Nanging kyai alim ora bisa nyemplahake godhong gedhang.

            Kepriye carane kyai alim isa tekan godhong gedhang kui mungkin kyai alim mumbul apa kepriye. Soale, nek kyai alim kuwi menek wit gedhang, mesthine wit gedhang kuwi mau langsung semplah. Kasektiane kyai alim wus ora diragukne maneh. Kesaktiane lan kemampuane kyai alim wis terkenal ing saben penjuru desa.

            Sakliane ana kyai alim, ing desa iki uga ana wong sing paling alai ng desa iki. Dudu kok rupane sing ala, nanging sifate sing ala. Wong iki dijuluki ki Bandar. Ki Bandar iki ing desa terkenal olehe dadi Bandar judi lan tukang omben. Ana ing sawijining wektu neng ngendi ing kana ana kyai alim lan ki Bandar. Ki Bandar lagi nglakoni rutinitase yoiku main judi lan mendem. Kyai alim lewat ing papan kana lan ngakon nguwisi anggone main ki Bandar.

Kyai alim menehi wejangan lan pitutur supaya ki Bandar enggal ngrampungi anggone main judi lan mendem. Nanging ki Bandar ora ngglape apa sing di omongke kyai alim. Kedadeyan kuwi mau malah ndadekake cek cok antarane ki Bandar lan kyai alim. Perang antarane kekalihipun ora bisa kaelak maneh. Perange wong loro kuwi mau ndadekake para warga desa pada wedi lan ora wani metu saka omah.

Ora ana sing wani misah anggone gelut wong sakloron kuwi mau. Wong loro padha-padha pinter lan sektine, padha-padha kuwat anggone gelut. Anggone gelut wong loro mau nganti suwe banget, ngati ki Bandar kesel lan akire kalah. Sawise kyai alim menang, kyai alim ngajak ki Bandar supaya ki Bandar tobat lan mbalik ing dalan kang wis cetha, dalan kang wis bener, dalane Gusti Kang Maha Agung.

Awit saka kuwi ki Bandar terkenal alim. Lan para warga menehi julukan anyar marang ki Bandar yoiku kyai Bandar. Kyai Bandar lan kyai alim nyawiji dadi pangarepe desa kuwi mau, mulane desa kuwi mau diwenehi julukan yoiku Bandaralim. Jeneng bandaralim iku olehe saka jenenge pengarepe desa yoiku kyai Bandar kang wis terkenal anggone Bandar judi lan mendem berubah dadi wong kang alim banget, lan kyai alim kang wis terkenal alime lan kepinterane saengga bisa ngajak kyai Bandar mbalik dadi wong alim kang becik sifat lan tindha tandhuke.

Kaya mangkana cerita rakyat saka desa bandaralim, cerita sing beredar ing desa awit aku iseh cilik tekane saiki.