Abhimanyu Gugur

Ing dinten tiga welas, Arjuna ditantang manih karo Sumpah Samsaptaka ing pojok kidul panggonan perang. Kaya sing dikarepake, Drona ngatur serangane ing induk pasukan Pandawa ngangge rencana kembang teratai. Ing pasukan Pandawa ana Yudhistira, Dristadyumna, Bhimasena, Satyaki, Drupada, Chekitana, Gatotkaca, Kuntiboja, Yudhamanyu, Srikandi, Uttamaujas, Wirata, Raja Kekaya, Raja Srinaya lan para kesatria liyane. Kabeh pada dikawal anak buahe dewe-dewe.

Yudhistira wis ngerti sing dikarepake pasukan Drona. Banjur diceluk Abhimanyu, ponakanne sing isih enom lan bagus. Kaya Arjuna, bapakne, Abhimanyu pinter gunakake kabeh senjata.

“Putraku, dina iki Mahaguru Drona nyerang kita gedhe-gedhean. Bapakmu wis mangkat perang ing sebelah kidul. Senadyan wonge ora ana, kita bisa ngalahake musuh lan iku bisa dadi malapetaka marang kita. Ora ana siji o wong sing bisa nembus rencanane Drona, sakliyane bapakmu lan kowe. Karepe pakdhe, kowe gelem nglakokake tugas iki,” ngendikane Yudhistira marang Abhimanyu.

“Inggih, Pakdhe, kula gelem nglakokake. Bapak sampun ngajari carane nembus rencana kaya iku, tapi kula dereng pernah sinau carane mentu,” ngendikane kesatria enom iku.

“Putraku sing gagah, jebolen rencana sing kuat iku lan gawe dalan mlebu supaya kita bisa ngetutake saka mburi. Banjur, kita ngewangi kowe,” ngendikane Yudhistira.

Usulane Dharmaputra didukung Bhimasena, sing kudhu langsung nyusul keponakane upama Abhimanyu bisa mlebu nembus rencana kembang teratai iku. Ing mburi Bhimasena ameh nyusul Dristadyumna, Satyaki, Raja Panchala, Raja Kekaya, lan pasukan Kerajaan Matsyadesa.

Iling sing diajarake bapakne lan Krishna melu menehake semangat marang pakdhe-pakdhene, Abhimanyu ngendika, “Inggih, kula kepingin ngabulake sing dikarepake Bapakku lan pakdheku. Tak taruhake kekendelanku lan nyawaku marang menange Pandawa.”

Yudhistira maringi restu marang kesatria enom iku. Nganggo kareta kesayangane sing dilakokake Sumitra, Abhimanyu mangkat nglakokake tugas suci sing dipercayakake marang pakdhene. Kareta sing ditarik papat jaran gagah iku banjur meluncur nembus jantung formasi kembang teratai, kaya singa membelah gerombolan gajah rosa.

Tekane Abhimanyu ing tengah-tengah kekuatan Kaurawa nggawe sebelah prajurit Kaurawa kuatir. Kabeh pada ngerti, kesatria enom iku ameh podho sakti lan pintere karo bapakne, Arjuna. Sakwise Abhimanyu maju paling rosa, pasukan Kaurawa mundur lan sigar dadi loro.

Jayadrata, raja Negeri Sindhu, sing ndukung Kaurawa yaiku wong pinter siasat lan carane tempur sing disegani musuh utawa kanca. Wonge nugel sigaran sing digawe Abhimanyu, gawe kesatria enom iku kejebak. Bhimasena lan sing liyane dicegat, ora bisa nyusul Abhimanyu lan kudhu ngadepi pasukan sing dipimpin Jayadrata.

Naging, Abhimanyu terus maju nyerang musuh sing jumlahe ewon. wonge nyerang saka sisih tengen lan sisih kiwa, ora perduli sapa wae sing di adepi. Ora keitung akihe mayit ing pihak Kaurawa sing tiba kaya wit-wit ambruk diamuk angin topan. Tombak, gada, pedang, busur, anak panah lan bola-bola besi kececeran ing endi-endi. Mayit-mayit pada numpuk-numpuk. Ana sing ndase tugel, sikile tugel, tangane tugel, ana sing awakke belah.

Weruh kaya ngono, Duryodhana kepingin maju ngadepi Abhimanyu. Mahaguru Drona sing ngerti kekuatan, kekendelan lan nyaline Abhimanyu, kepeksa ngirimake bantuan kangge mengawal Duryodhana supaya pangeran Kaurawa iku ora seda ing tanganne Abhimanyu. Duryodhana ameh wae seda, tapi diselamatake karo para pengawalnya.

Akhire, ora isin utawa pekiwuh, para senapati Kaurawa nglanggar kabeh aturan perang. Bebarengan pada ngroyok putra Arjuna, saka kabeh arah lan nganggo kabeh cara. Drona, Aswatthama, Kripa, Karna, Sakuni, Duhsasana lan para kesatria gedhe sing patut dihormati, ora isin utawa ora ragu nyerang Abhimanyu sing dhewekan tanpa pasukan lan tanpa rewang ing tengah ewonan musuh. Abhimanyu diumpamakke kaya kapal cilik sing ora duwe daya digulung ombak ing laut gedhe sakwise badai topan ngamuk paling gedhe. Tapi Abhimanyu tetep nekad terus nglawan, kaya kapal sing terus maju mecah ombak lan nglawan angin.

Asmaka nyerang Abhimanyu nabrakake karetane sing dipacu banter kaya angin. Tapi Abhimanyu ngalangi karo mesem. Pertarungane sing ora imbang antarane kesatria enom sing durung pengalaman nglawan puluhan kesatria sakti sing uwis pengalaman gawe wong iba marang Abhimanyu. Wonge bisa ngremukake senjatane Karna lan nyerang Salya nganti kesatria loro sing uwis ora enom manih iku lara parah. Sodarane Salya mbales nggempur Abhimanyu, tapi wonge ya bisa dikalahake. Abhimanyu ngremukake karetane.

Drona terharu nyaksikake Abhimanyu tempur paling gagah. wonge ngendika marang Kripa, “Ana sing bisa nandingi kekendelane Abhimanyu? Pancen wonge bocah enom sing perkasa lan wani!”

Duryodhana, sing kebetulan ngadek ing cedhake Kripa, kesinggung sakwise ngrungukake omongane Drona. Wonge pancen cepet emosi.

“Guru mesti ndukung Arjuna. Guru ora gelem mateni Abhimanyu,” ngendikane Duryodhana karo curiga, kaya pas curiga marang Bhisma.

Pancen, awit cilik Duryodhana uwis duwe watak elek. Kabeh perbuatanne nyurung kanggo nambah kesalahane lan dosane. Sesuk wonge bakal entuk karmaphala sabab ulahe dhewe.

Duhsasana isin, tapi ya serik lan iri namatake kendele Abhimanyu. Banjur wonge nantang Abhimanyu, “Hai bocah enom, kowe mesthi mati ing tanganku,”

Sakwise ngucapake tantangan kuwi, wonge langsung nyerbu. Serangane diadepi Abhimanyu. Banjur, Abhimanyu bisa ngalahake Duhsasana. Sing akhir, Abhimanyu nguncalake bola besi, pas ngenai kepala Duhsasana. Kesatria Kaurawa iku tiba ing njero karetane, ora obah. Untunge, sais e cepet-cepet gawa mlayu mundur.

Ananging para pasukan Pandhawa ora bisa nututi Abhimanyu. Amarga para pasukan Pandhawa dihadang karo pasukane Kurawa sing di pimpin Jayadrata, mantune Dristarasta. Jayadrata nyerang Yudhistira. Dharmaputra nguncalake tombake pas ngenani busure Raja Shindhu. Ananging, nganggo busur anyar, Jayadrata manah Dharmaputra, pas ngenani karetane. Bhismasena ngewangi Yudhistira manah karetane Jayadrata, panahe pas ngenani payung kebesaran lan panji-panji karetane. Jayadrata males nganggo papat panah langsung. Jarane Bhimasena sing cacahe papat kabeh langsung mati. Bhima kapeksa melu ing karetane Satyaki.

Kaya kaya banjir ing desa lan sawah, Abhimanyu terus maju pantang mundur. Akeh para prajurit sing gugur ing tangane kesatria enom unggulane Pandhawa. Putra Duryudana, Laksmana, sing iseh enom lan gagah, maju ngadepi Abhimanyu. Putra Dewi Subadra lan Arjuna nyambut Laksmana nganggo bal wesi sing mengkilap. Bal wesi kuwi maleset nembus dadane putune Dritarasta. Kesatria kuwi tiba, banjur gugur. Kurawa ngrasa kelangan Laksmana, Putra Duryudhana.

Krungu kabar matine anake, Duryodhana ngamuk, deweke mbengok, ngancem Arjuna, “ he Abimanyu! Wani temen kowe mateni anakku. Tampanen walesanku!”.

Deweke banjur ngakon nem ksatria Kurawa sing wis nduweni pangalaman akeh, yoiku Drona, Kripa, Karna, Aswatthama, Brihatbala dan Kritawarma kanggo ngepung  anake Arjuna saka buri, ngarep, kiwa lan tengen.

“ora mungkin nundukake nonoman iki tanpa ngrusak kretane disik” Pambengoke Drona. Deweke ngakon Karna mbidik jarane Abhimanyu sadurunge nyerang ksatria kuwi.

Tanpo isin para ksatria Kurawa nglanggar aturan perang lan nyerang Abhimanyu saka kabeh arah. Panahe Karna nganani tali kusire kretane Abhimanyu dadine jarane ora kena di kendalekake. Banjur Karna nyerang Sumitra, sais kreta, lan jaran sing cacahe papat kuwi. Sumitra lan jaran-jaran kuwi mau mati langsung. Ananging Abhimanyu terus maju pantang mundur, maju nglawan mungsuh-mungsuh nganggo pedange.

Kabeh lawane kagum lan ngrasa isin ndeleng Abhimanyu sing tangkas lan kendel. Drona nebas pedange Abhimanyu nganti pedange pecah, dene Karna ngrusak perisaine Abhimanyu nganggo panahe.

Abhimanyu terus nglawan, Abhimanyu njupuk ban kretane sing wis morat-marit, dianggo senjatane, dianggep wae cakra. Kanggo nglindungi awake dewe.

Ing kahanan sing kaya mengkene iki, Abhimanyu diserang nganggo macem-macem senjata. Kaya tombak, gada, busur, pana, perisai, lembing, pedang, lan sapiturute. Roda kreta sing dianggo cakra mau rusak. Nanging Abhimanyu terus nglawan.

Ananging, arep kuwate kaya ngapa yen perang tanpa senjata lan posisine lagi di kroyok wong akeh, wis mesthi kalahe.

Ngerti yen Abhimanyu tiba, para Kurawa langsung mateni Abhimanyu. Ana sing mbidik, ana sing nombak, ana sing nusuk nganggo lembing, ana sing nuthuk nganggo gada.

Kabeh siksaan kuwi mau ditimpakake menyan awake Abhimanyu. Kabeh kuwi dilakoni kanthi bebungahane para Kurawa, kaya iblis lan setan. Para kurawa ngubengi awake Abhimanyu sing wis ora wutuh maneh.

Yuyutsu, salah siji anake Dritarasta sing melu ngroyok Abhimanyu ngrasa kuciwa karo polahe senapati Kurawa.

“anggenipun panjenengan mateni Abhimanyu menika boten becik! Panjenengan-panjenengan sedaya inggih menika maha ksatria agung. Punapa panjenengan-panjenegan sampun boten kemotan ngenani etika lan moral wonten ing perang? Kudune panjenengan-panjenengan isin karo kelakuane panjenengan amargi sampun joged-jogedan ing jasde mungsuh sing panjenengan pateni kanthi keji. Punapa pantes ngoten niku? Saniki panjenengan saged seneng-seneng, ananging panjenengan-panjenengan mesthi bakale nampa hasile panjenengan sing kaji.”

Sawise ngomong kaya mengkono, Yuyutsu ninggalake medan Kurukhsetra kanggo selawase. Deweke ora wedi mati ing medang perang, ananging deweke wis ora seneng karo cara perange Kurawa kuwi. Deweke ngerti banget yen kelakuan kaya mengkono kuwi ora pantes kanggo kalangan ksatria sejati. Deweke nyindir para senapati Kurawa kanthi tajem. Mungkin kabeh nganggep Yuyutsu penghianat, ananging sabenere, deweke kuwi nduweni sifat sing jujur lan apik, sing sesuai karo nuranine ksatria.

“sing jahat bakal tetep jahat, sing keji kudu tetep di ukum, sing nglakoni mesthi bakale metik asile”.